Caboğlu: (kuzey, isim) Kaynarca Gabioğlu divanı/köyünün Manav dilindeki söyleyiş biçimi.
Çalık: (genel, sıfat) Aldırık, boş konuşan, anlayışı kıt kimse; Aman be, o çalıktır biraz, fazla ciddiye alma onu.
Can eriği: (genel, isim) Buruş da yapılan, yeşilken pırasa yemeğine de atılan bir ekşimtırak erik türü.
Canı cini olmamak: (genel, fiil) Güçsüz olmak, takattan düşmek; Bugünnede hiç canım cinim yok valla.
Cağcık: (güney, sıfat) Gelişi güzel, lüzumsuz konuşan kişi; Cağcık cağcık gonuşma.
Carcar: (kuzey, yemek) Kara lahananın doğranıp pişirilmesiyle elde edilen bir tür yemek.
Cevizli çörek: (güney, yemek) Un süt su ve cevizin yoğrulmasıyla elde edilen hamurun pişirilmesiyle meydana gelen bir ekmek türü.
Cevizli gabak: (genel, yemek) Manavların üzerine ceviz döküp yedikleri dokuz ayrı kabak tatlısından birisinin adı; Cevizli kabak datlısını da çok severim ha.
Cıbır: (güney, sıfat) Çok zayıf kişi.
Cırmak atmak: (güney, fiil) Tırmalamak, tırmık atmak, cımırmak; Zera Hatme’ye cırmık attı.
Cızık: (güney, sıfat) Cızık cızık eden, mızık mızık eden, mızırdanan, her şeyden yakınan; Zinep ablam her şey cızıkla duru.
Cıngan: (genel, isim) Çingene kelimesinin Manavca söyleyiş biçimi; Cıngan çalar Kürt oynar.
Cıngan deli: (genel, isim) Nefes borusu.
Cıngan deline gitmek: (genel, fiil) Nefes borusuna bir şey kaçması işlemi; Yidim yemek cıngan deline gaçtı da ü(k)sürüp duruyom be.
Cızcız tutmak: (genel, fiil) Büyükbaş hayvanların yazın çok sıcak havalarda sineklerin ısırması sonucu çılgınca koşuşmaları hâli, ayrıca iş yoğunluğundan ötürü insanların en yüksek tempoda çalışmaları durumu; Gökmen’inen Arap bi cızcız duttu bugün, kara sinek ısırmasından bunalmış hayvanna, ne yapsınna.
Cicilerin başında tabancam kaldı: (güney, türkü) Geyve yöresi türkülerinden olup I. Ve II. İnönü Savaşları sonrasında Geyve halkının yaktığı bilinmektedir.Sözleri şöyledir: Cicilerin başında tabancam kaldı / Al topuklu Bahriyem kimlere kaldı / Sen ağlama Bahriyem ben yine gelirim. / Asker olur gidersem ben yine sana dönerim.Cicilerin başında üç gün oturdum / Üç günün içinde a canım harbe tutuldum / Sen ağlama Bahriyem ben yine gelirim. / Asker olur gidersem ben yine sana dönerim. Cicilerin başında sıra sıra söğütler / Yarim binbaşı olmuş askerleri öğütler / Sen ağlama Bahriyem ben yine gelirim. / Asker olur gidersem ben yine sana dönerim. (Geyve yöresi türküsü olup, emekli öğretmen Ahmet İşsever tarafından derlenmiştir.)
Cizleme: (genel, yemek) Tavukla yenen, akıtma da denilen, taşmış hamurdan saç üzerinde pişirilen bir milim kalınlığında bir hamur/ ekmek türü; Kü tavini pişirecen, yanına da cizleme; yeme de yanına yat…
Cobuz: (kuzey, isim) Küçük çukur; Yollarımız cobuz cobuz oldu.
Cokcirik: (genel, isim) Soğanın cücüğüne verilen isim; cokcirikten yapılan bir yemek adı; Gız Gülsen, evde buruş da va, hadi bi cokcirik yimi yap da yilim çocim.
Comburdamak: (güney, fiil) Sulu olan şeylerin sallanması ve o sırada çıkardığı ses; Comburdattın be salliye salliye.
Coplam: (kuzey, isim) Küçükten biraz irice çukurluk, arazideki küçük çökme, çukur; Harman arkasında coplam coplam çukulla omuş yağmırdan.
Corlak: (güney, sıfat) Belden aşağısı çıplak olana söylenen sıfat; Çocukla corlak suya girdile.
Corutmak: (genel, fiil) Düşünceli dalgın hâldeki kişinin durumuna verilen isim; Kel yavrusu gibi ne coruduyosun Memet Ali?
Cozuk-cızık: (güney, sıfat) Zayıf, külüstür, işe yaramaz; Cozukların çocukları.
Cöngelez/Congalaz: (genel, sıfat) Sırılsıklam ıslanmışlık hâli; Bi yağmır, bi yağmır, cöngelez gibi ıslandık.
Cukcu: (güney, isim) Tavuk yavrusu olarak civcivin azıcık palazlanmış hâli, piliçe gelmemiş yavru; Serkân çocum cukcuları yemnive.
Curu/k: (güney, sıfat) Bir şeyin koyu olması gereken bir şeyin normal kıvamından daha sulu olması hâli; Tarna çorbası başam çok curuk omuş.
Cuvap: (genel) Cevap kelimesinin söyleyiş biçimi; Ona cuvabını veridim emme baktım laf uzıycak vaz geçtim.
